Disclaimer

Dit is geen medische site. Voor medische adviezen verwijs ik u nadrukkelijk naar de medische specialisten.

donderdag 27 maart 2008

De ervaringsdeskundige aan het woord

Mijn dochter heeft besloten om haar ervaringen op de schrijven in een weblog: http://mijnverhaalkwijt.web-log.nl/.

Het eerste artikel gaat over de aanleiding en de gebeurtenissen tot nu toe en ik moet zeggen dat ze dat allemaal heel knap verwoord heeft. Hoe een en ander zich ontwikkeld heeft van Boulimia naar NOA naar Anorexia is heel begrijpelijk verwoord.

Wat mij verder opvalt aan haar verhaal is dat de insulineresistentie, die ze in het najaar van 2006 had opgebouwd, een rol lijkt te hebben gespeeld in het ontstaan van Boulimia.
Insulineresistentie is het steeds ongevoeliger worden voor insuline en het dus steeds verder verhogen van de dagelijse dosis om de bloedsuikerwaarden laag te kunnen houden. Uiteindelijk leidde dit tot ziekenhuisopname omdat de hoeveelheden buitensporig hoog waren en bloedsuikers niet meer naar beneden te krijgen waren.

Veel insuline kan vervolgens weer tot hongeraanvallen leiden en dat weer tot braken, waarmee de Boulimia cyclus van eetbuiten-braken-schuldgevoel-eetbuien kan ontstaan.
Natuurlijk zijn er meer factoren die daarbij een rol spelen zoals een negatief zelfbeeld, maar de insulineresistentie lijkt me wel degelijk een factor van belang.

Ik kijk al uit naar het volgende artikel op haar weblog, want ze heeft zich voorgenomen vanaf nu met regelmaat een stukje aan haar weblog toe te voegen.

donderdag 20 maart 2008

Beter laat dan nooit

Ik blijf natuurlijk rondspeuren op het internet en kwam daarbij op het idee om eens op de site van de Stichting Anorexia en Boulimia Nervosa te gaan kijken.
Eigenlijk wel vreemd dat ik daar nog niet eerder had gekeken. Vervolgens gezocht op diabetes en jawel: 1 hit.

Nieuwsgierig open ik het gevonden zoekresultaat en tot mijn verbazing wordt er een PDF geopend met daarin een artikel uit het maandblad van de Diabetes Vereniging Nederland; DIABC, die toevallig ook iedere maand op mijn deurmat valt.

Nu ben ik een redelijk trouw lezer, maar niet zo trouw dat ik dat iedere maand doe en deze heb ik dus mooi (nou eigenlijk niet zo mooi) over het hoofd gezien. Ik baal nog meer als ik de datum zie: September 2006. Precies de maand waarin de eetstoornis van mijn dochter zich begon te ontwikkelen.
Ja dan schiet het natuurlijk even door mijn oververantwoordelijke hersenpan dat ik dat toen had moeten lezen. Juist toen! Maar voordat ik mezelf (weer) een schuldgevoel aanpraat sus ik mijn geweten dat ik de eetstoornis ondanks dat toch erg snel (na een half jaar) ontdekt hebt. Zeker gezien het feit dat het eerst om de moeilijk waar te nemen eetstoornis Boulimia ging.

Hoe dan ook, gedane zaken nemen geen keer. Maar het artikel is zeker de moeite waard. Het biedt een mooi overzicht van wat eetstoornissen zijn, welke valkuilen er voor diabetespatienten zijn, wat de gevolgen kunnen zijn en een ervaringsverhaal.
Goede kost om te lezen. Voor zowel ouders van jonge tieners als voor de jonge tieners zelf.
Beter laat dan nooit!