Beter laat dan nooit

Ik blijf natuurlijk rondspeuren op het internet en kwam daarbij op het idee om eens op de site van de Stichting Anorexia en Boulimia Nervosa te gaan kijken.
Eigenlijk wel vreemd dat ik daar nog niet eerder had gekeken. Vervolgens gezocht op diabetes en jawel: 1 hit.

Nieuwsgierig open ik het gevonden zoekresultaat en tot mijn verbazing wordt er een PDF geopend met daarin een artikel uit het maandblad van de Diabetes Vereniging Nederland; DIABC, die toevallig ook iedere maand op mijn deurmat valt.

Nu ben ik een redelijk trouw lezer, maar niet zo trouw dat ik dat iedere maand doe en deze heb ik dus mooi (nou eigenlijk niet zo mooi) over het hoofd gezien. Ik baal nog meer als ik de datum zie: September 2006. Precies de maand waarin de eetstoornis van mijn dochter zich begon te ontwikkelen.
Ja dan schiet het natuurlijk even door mijn oververantwoordelijke hersenpan dat ik dat toen had moeten lezen. Juist toen! Maar voordat ik mezelf (weer) een schuldgevoel aanpraat sus ik mijn geweten dat ik de eetstoornis ondanks dat toch erg snel (na een half jaar) ontdekt hebt. Zeker gezien het feit dat het eerst om de moeilijk waar te nemen eetstoornis Boulimia ging.

Hoe dan ook, gedane zaken nemen geen keer. Maar het artikel is zeker de moeite waard. Het biedt een mooi overzicht van wat eetstoornissen zijn, welke valkuilen er voor diabetespatienten zijn, wat de gevolgen kunnen zijn en een ervaringsverhaal.
Goede kost om te lezen. Voor zowel ouders van jonge tieners als voor de jonge tieners zelf.
Beter laat dan nooit!